صفحات گردن قدامی ACPS
نشانه ها
صفحه گردنی یک ایمپلنت با طراحی پزشکی است که در طی مراحل ابزار دقیق ستون فقرات و فیوژن برای ایجاد ثبات گردن استفاده می شود.صفحات دهانه رحم سرعت همجوشی را افزایش می دهند و در برخی موارد ممکن است نیاز به بریس خارجی را پس از جراحی کاهش دهند.
اندیکاسیون های جراحی شامل درد غیرقابل درمان، نقایص عصبی پیشرونده، و فشرده سازی مستند ریشه های عصبی یا نخاع است که منجر به علائم پیشرونده می شود.جراحی برای کمک به درد گردن و/یا درد زیر اکسیپیتال ثابت نشده است.
مزایای محصولات
صفحه قدامی دهانه رحم
●طراحی شیار تراز خط مرکزی
●پنجره بزرگ پیوند استخوان برای مشاهده آسان پیوند استخوان
●صفحه فولادی پیش منحنی، مطابق با منحنی فیزیولوژیک ستون فقرات گردنی
●طراحی لبه کم برش، ضخامت 2.2 میلی متر
پیچ گردن قدامی
●پیچ های خودکار برای کاهش استفاده از شیرهای سیمی
●پیچ ها را با رنگ تشخیص دهید، به سرعت قطر و نوع را تشخیص دهید
●پیچ های زاویه ثابت و پیچ های زاویه قابل تنظیم با هم برای نشانه های مختلف استفاده می شوند
نکات پزشکی
ترکیب ستون فقرات گردنی
مهره های گردنی و جمجمه مفصل اکسیپیتال-گردنی را تشکیل می دهند که دارای لوردوز فیزیولوژیکی است که به مهره های گردنی فوقانی (C1, C2) و مهره های گردنی تحتانی (C3-C7) تقسیم می شود.
تاریخچه توسعه ACPS
در سال 1964، بولر اولین مورد استفاده از پیچ های بشقاب در قسمت قدامی گردن را برای درمان شکستگی های ستون فقرات تحتانی گردنی گزارش کرد.
در دهه 70 قرن بیستم، Orzco و Tapies صفحه H شکل با بخش کوتاه AO را روی فیکساسیون قدامی دهانه رحم اعمال کردند.
در سال 1986، مورشه و سایر محققان AO برای اولین بار صفحه قفل کننده ستون فقرات گردنی (CSLP) را طراحی کردند.
موارد مصرف (C2-T1)
تروما، بیماری دژنراتیو دهانه رحم، تومور، بدشکلی، تشکیل مفصل کاذب، جراحی ترکیبی قدامی و خلفی
مهارت ها
مونتاژ ناخن با صفحه ثابت: سیستم محدود کننده برای تثبیت قوی تروما و موارد تومور مناسب است.
مونتاژ ناخن قابل تنظیم صفحه: سیستم نیمه محدود کننده، که می تواند پیچ ها را در زوایای متعدد با توجه به آناتومی حین عمل قرار دهد و به اشتراک گذاری بار بین بلوک پیوند استخوان و ساختار صفحه ناخن اجازه می دهد.مناسب برای تثبیت بیماری های دژنراتیو دهانه رحم پس از عمل.
مونتاژ مخلوط ورق فولادی:
نوع ساختار را می توان با توجه به آناتومی یا نشانه های حین عمل تعیین کرد.
افزایش انعطاف پذیری عملیاتی و سازگاری بهتر با نیازهای جراحی.