صفحه بنر

اخبار

شکستگی پلاتوی تیبیا دو کندیلار با هایپراکستنشن و واروس (3)

در گروه HEVBTP، 32 درصد از بیماران با آسیب بافتی یا ساختاری دیگر ترکیب شدند و 3 بیمار (12 درصد) آسیب عروق پوپلیتئال داشتند که نیاز به ترمیم جراحی داشتند.

در مقابل، تنها 16 درصد از بیماران در گروه غیر HEVBTP صدمات دیگری داشتند و تنها 1 درصد نیاز به ترمیم عروق پوپلیتئال داشتند.علاوه بر این، 16٪ از بیماران EVBTP آسیب جزئی یا کامل عصب پرونئال و 12٪ مبتلا به سندرم کمپارتمان ساق پا بودند، در مقایسه با 8٪ و 10٪ از گروه کنترل، به ترتیب.

سیستم‌های سنتی طبقه‌بندی شکستگی فلات تیبیا، مانند طبقه‌بندی Schatzker، Moore، و AO/OTA، برای کمک به جراحان در شناسایی آسیب‌های مرتبط و توسعه برنامه‌های درمانی طراحی شده‌اند.

این شکستگی ها معمولاً به عنوان AO C و Schatzker V یا VI طبقه بندی می شوند

با این حال، ویژگی های این نوع شکستگی ممکن است با این طبقه بندی نادیده گرفته شود، که ممکن است برخی از بیماران را در صورت وجود عوارض شدید عصبی عروقی با بیماری غیر ضروری مواجه کند.

图片11

مکانیسم آسیب HEVBTP شبیه به شکستگی پلاتوی تیبیا قدامی میانی همراه با آسیب کمپلکس خارجی خلفی و پارگی رباط متقاطع خلفی است.

بنابراین برای شکستگی پلاتوی تیبیا قدامی باید به آسیب سمت خلفی جانبی مفصل زانو توجه شود.

در مطالعه حاضر، آسیب توصیف شده در مورد ما اغلب شبیه به شکستگی فشاری فلات تیبیا بود.اما برخلاف صدمات بافت نرم رباط صلیبی خلفی یا خلفی، صدمات در این موارد استخوانی بوده و به عنوان شکستگی کششی در متافیز یا فلات جانبی تلقی می شوند.

واضح است که شناسایی الگوهای آسیب چیزی است که به جراحان اجازه می دهد تا بیماران شکستگی را به طور بهینه درمان کنند.شناسایی با گرفتن همزمان تصویربرداری چندسطحی و توموگرافی کامپیوتری برای تعیین ظرافت های آسیب ممکن می شود.

مهم است که اهمیت این آسیب را که یک آسیب مرتبط مهم است، بشناسیم.

مور تشخیص داد که انواع خاصی از آسیب‌های فلات تیبیا جدا نیستند، اما طیفی از آسیب‌ها را نشان می‌دهند که شامل آسیب‌های لیگامانی و عصبی عروقی می‌شود.

به همین ترتیب، در این مطالعه، هیپراکستنشن و شکستگی‌های دو کندیل پلاتوی واروس تیبیا با 32 درصد بیشتر خطر آسیب‌های دیگر، از جمله آسیب عروق پوپلیتئال، آسیب عصب پرونئال، و سندرم کمپارتمان مرتبط بودند.

در نتیجه، شکستگی هایپراکستنشن و واروس دو کندیلار پلاتوی تیبیال الگوی منحصر به فردی از شکستگی های پلاتوی تیبیا هستند.ویژگی های تصویربرداری این حالت هستند

(1) از دست دادن شیب طبیعی خلفی بین صفحه ساژیتال و سطح مفصلی تیبیا

(2) شکستگی کششی قشر خلفی

(3) فشرده سازی قشر قدامی، تغییر شکل واروس در نمای تاج.

 

جراحان باید بدانند که این آسیب ممکن است پس از یک مکانیسم آسیب کم انرژی در افراد مسن با سطح نسبتاً بالایی از آسیب عصبی عروقی رخ دهد.استراتژی های کاهش و بی حرکتی شرح داده شده را می توان برای درمان این نوع آسیب استفاده کرد.


زمان ارسال: مه-16-2022